Bisiklet Özgürlüktür



                           

Son bisiklet yazısının üstünden tam iki hafta geçti. Ama yaşadıklarımız, bir ana sığacak kadar hızlı ve baş döndürücü, yıllara yayılacak kadar yoğun. Yaklaşık iki hafta önce İstanbul, Taksim'de başlayan, dalga dalga yurdun dört bir tarafına yayılan, korku zincirlerinin paramparça oluşuyla saflık, iyi niyet, öfke, cesaret, isyan, dayanışma, coşku, hüzün, zeka, mizah ve yaratıcılık sarmalında çelikleşen direniş, kibri, otoriterliği, çok bilmişliği, önyargıyı, basmakalıp siyasi, sosyolojik ve psikolojik ahkam kesmeleri yerle bir etti.

Halkın geleneksel değerleri payanda edilerek kurulan tezgahlarda ekonomik "gelişme" adına yerel ve genel ölçekte insanların yaşam alanları, toprağı, deresi, suyu, gölü, ırmağı, havası, otu, böceği ve ağacıyla talan edildi. Yaşam biçimleri, siyasal, sosyal, psikolojik baskılar yetmezmiş gibi yasal tehditlerle zaptı rapt altına alınmaya kalkışıldı. Yıllardır alt yapısı adım adım bu günler için hazırlanan resmi-sivil polis güçleri ve yarı militer çeteleriyle olası itiraz ve isyanların görüldüğü yerde ezilmesi  hedeflendi. Ve bütün bunlar, liberal ekonomi-ileri demokrasi çığlıklarıyla oluşturulan kutsal rant ittifakının ideolojik-politik tahakkümüyle doğal, kaçınılmaz ve olması gerekenmiş gibi gösterilmeye çalışıldı.

Ama yaşam her zaman planlandığı gibi yürümüyor işte.  Toplumsal gidişatın dinamiği, bu güne dek hemen hepimiz tarafından apolitik bir kayıp kuşak olarak nitelendirilmiş gençliğin fitilini, kendilerinden bir kaç kuşak önce gelen anne-baba, abi-abla, teyze-amca desteğiyle, şimdilik kendiliğinden gibi görünen ama ileride kendine özgü, yepyeni  ve bambaşka bir örgütlenme biçimine evrilmesi kaçınılmaz devinime doğru tutuşturuyor.

Peki bu süreçte, bireysel davranan ya da çeşitli gruplar içinde yer alan ve sayıları son yıllarda hızla artmakta olan bisiklet severler nasıl bir tavır aldılar ve almaktalar? Gerek direniş alanlarından sosyal medya aracılığıyla gelen haberler, gerek bisiklet gruplarının yine sosyal medyadan yaptığı duyuru ve çağrılar, gerekse kişisel gözlemler, yurdun dört bir yanında çeşitli nedenlerle bisiklete binenlerin büyük çoğunluğunun eylemleri desteklediğini ve bir çoğuna bisikletiyle ya da bisikletsiz katıldığını ortaya koyuyor. İşte bu hiç de şaşırtıcı olmayan, hatta tam da beklenen bir durum. Çünkü bisiklete binenlerin büyük çoğunluğu yukarıda sözü edilen vahşi piyasacı, rantçı, doğa, çevre ve canlı düşmanı düzeninin kendilerini de ezdiğinin farkında olan ve bu yüzden bu düzene karşı çıkan bir bilinç ve tavra sahip.

Kuşkusuz bisiklet kullanıcılarını homojen bir sosyolojik katman olarak görmek, benzer siyasi tavır ve tepkiler geliştirdiklerini ileri sürmek doğru olmaz. Ancak direnişin ruhunu ve özünü oluşturan, kamuda gücü elinde tutan merkezi otoritenin mahalle-sokak-park yereline dahi el atıp hükmetme iştahı ve pervasızlığına karşı çıkma ortak tepkisini  bir çoğunun benimseyip içselleştirdiğini görmemek de olanaksız. İçtenlikli ve dini hassasiyetleri yüksek bisikletçilerin çoğu, çıkar uğruna kentleri, parkları, ağaçları talan etmenin, bunlara karşı yapılan eylemleri gazla, suyla, sopayla, copla, tekme- tokatla, işkenceyle, tehditle, hapisle önlemeye kalkmanın haksızlık, zulüm ve günah olduğunun farkında.




O halde yazının başlığına geri dönüp bir kez daha vurgulayalım:

Bisiklet özgürlüktür. Gaza getirir, gaza gelmez.







Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Meril Çiğdem Durmuş Anısına

Resim
Bu dünyada bir nesneye Yanar içim göynür özüm Yiğit iken ölenlere Gök ekini biçmiş gibi                                                     Gök ekindi Meril. Biçtiler. 22 yaşındaydı. Ankara’da yaşıyordu. ODTÜ İnşaat Mühendisliği Bölümü’nde üçüncü sınıfı bitirmişti. Gelecek yıl büyük olasılıkla bölüm birincisi olarak mezun olacaktı. Sporu seviyordu. ODTÜ’de dağcılık yapıyor, yürüyüşlere katılıyordu. Birkaç yıl önce Kaş bölgesindeki Likya yolu yürüyüşlerinden birine annesiyle birlikte katılmıştı. Orada tanışmış, birlikte yürümüş, içten sohbetlerle zamanı paylaşmıştık. Öngörüleri, planları, hayalleri, heyecanları vardı. Bisiklete binmeyi seviyordu. 8 Temmuz'da bisiklet binerken Beysukent, Angora Bulvarı’nda bir araba arkadan çarptı. Çarpmanın etkisiyle havaya fırlayıp kendisine çarpan arac...
Devamı

NEDEN BİSİKLET?

Resim
                           Dünyada ve Türkiye'de bir çok bölge kardan kıştan nasibini aldı bu yıl. Ne var ki Ankara şöyle doyasıya kışı yaşayamadan, bahar coşkulu, değişken, deli dolu yüzünü göstermeye başladı. Ankaralı bisikletçilerin bundan şikayetçi olduklarını hiç sanmıyorum. Gerçi kimi kış boyunca pek pedal kesmemişti ama bir çoğu bisikletleriyle baharda görüşmek üzere kısa bir süreliğine de olsa vedalaşmıştı. İşte onlar için artık kavuşma, hasret giderme, birlikte yeni serüvenlere atılma günleri başlıyor. Biz de, bisiklet tutkunlarının duygularına bir kez daha ortak olmak ve yeni sevdalanacaklarla içimizdekileri paylaşmak için "Neden Bisiklet?" dedik. At, eşek, deve, öküz, devekuşu, lama, at arabası, öküz arabası, fayton, yaylı, buharlı tren, elektrikli tren, otomobil, traktör, tramvay, troleybüs, kamyon, otobüs, vapur, şimendifer, uçak, motosiklet, mobilet... Bütün bunlar insanların kullandıkları ul...
Devamı

Eurovelo 15 Ren Nehri Bisiklet Turu Bölüm 5

Resim
Gerçekten de ertesi gün bizim gibi akşamdan kalan sabırlı yağmur dostumuzla uyanıyoruz. Bugün turumuzun 11. günü ve artık Almanya defterini kapatıp Hollanda defterini açacağız. Demlediğimiz çay eşliğinde güzel bir kahvaltı sonrası toplanıp yola koyuluyoruz. Bisikletle sınır aşacağımız, daha önce hiç gitmediğimiz bir ülkeyi bisikletle dolaşacağımız, yeni bir dil ve kültürle karşılaşacağımız için heyecanlıyız. 80 kilometrenin üzerinde yolumuz var. Yağmur ve rüzgarla arkadaşlığımız süreceğe benziyor. Yağmur ince bir sis gibi çevredeki göllerin ve nehrin üzerine çökmüş, pek bir şey göremiyoruz. Keşke biraz hava açsa da doğal güzelliklerin ayırdına daha fazla varabilsek. Bir süre sonra bu isteğimiz gerçekleşiyor ve hava açıyor. Artık pedallara daha keyifli basıyoruz. Rüzgar fazla umurumuzda değil. Sınırı ne zaman ve nasıl geçeceğimizi düşünüp sürekli etrafımızda ipucu arıyoruz. Sık sık küçük yerleşim birimlerinden geçiyor, dostumuz Ren’den ayrılıyor sonra ona tekrar kavuşuyoruz. Nehir bir...
Devamı